1) FOTOGRAFIA ANALOGOWA – od swego powstania oparta na chemii światłoczułych związków srebra. Dzieli się na fotografię monochromatyczną i fotografię barwną. Materiały fotograficzne dzieliły się na dwa rodzaje: pierwsze służyły do utrwalenia obrazu w aparacie i produkowane były w postaci klisz ciętych (do aparatów wielkoformatowych –fotografia wielkoformatowa ), błon (filmów) perforowanych (do aparatów małoobrazkowych), błon zwojowych najczęściej o szerokości 60 mm (do aparatów średni oformatowych). Obraz zapisany na kliszach przenoszony był na papiery o różnych formatach .
2) SZLACHETNE TECHNIKI FOTOGRAFICZNE - techniki oparte na wykorzystaniu światłoczułości i garbujących właściwości chromianów , a także innych związków światłoczułych, np. guma, pigment, bromolej.
3) FOTOGRAFIA CYFROWA - tutaj rejestracja obrazu odbywa się nie na materiale światłoczułym, ale na urządzeniu optoelektronicznym zwanym matryca (np. w układzie CCD, CMOS) zamontowaną w aparacie cyfrowym. Obiektywy aparatów cyfrowych są identyczne (pod względem konstrukcji optycznej) ze stosowanymi w aparatach do fotografii tradycyjnej, ale występują też w postaci zmodyfikowanej, np. z wbudowanymi mechanizmami korekcji wstrząsów.
Naukowców od zawsze fascynowała możliwość rejestrowania dokładnych obrazów ruchu, przykładem jest twórczość Eadwerda Muybridege'a .
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz